Her türlü yolu denedim
Ne yaptım,ne ettiysem
Beceremedim,sensiz yaşamayı
Uğraşlarım,çırpınışlarım
Hep sensizlik limanına çıktı
Göz pınarlarım kurumadı
Yüreğimdeki yangın sönmedi
Hey gidi günler hey
Kıpır,kıpır
Yerinde duramayan
Yedi düvele kafa tutan
Kasırgalara meydan okuyan
Bastığı yeri tir,tir titreten
İri cüsseli adam,yani ben
Bir mum gibi eridim
Ufaldım,küçücük kaldım
Kabuğumdan çıkamaz oldum
İMBAT rüzgarlarından bile
Korkar oldum...?
Aylar sonra,ilk kez dün
KONAK-KARŞIYAKA
Vapuruna bindim
Hep tanıdık simalara rastladım
Bir zamanlar dostlarımdı
Arkadaşımdı bir çoğu
Hiç biri tanıyamadı beni
Hiç biri selam vermedi
Halimi,hatırımı sormadı
Hey gidi günler hey
Bu kadar değiştim mi?
Bu kadar eridim mi ben?
Dinmeyen göz yaşlarım
Sağanağa dönüştü
Ağladım,ağladım...
Göz yaşlarımdan
Deniz kabardı sandım?
Korktum
Vapur batacak sandım?
Hey gidi günler hey
Dün yanıbaşımda olan
Boynuma sarılan sen
Bugün,yabancı kollardasın
Bir sonradan görmenin
Kadınısın?
Sevgim beş para etmedi
Şairliğim
Hiç bir işe yaramadı
Ettiğin yeminleri unuttun
Verdiğin sözleri tutmadın
Beni kahreden bu oldu
İşte böyle EGELİM
Bu benim
Son çırpınışımdı
Yine sensizlik limanına çıktım
Bugün,senin kentinde
Vapurlarda,Trenlerde
Otobüslerde,Cafelerde
Aklıma gelen tüm yerlerde
Otuz yılık aşkı,seni aradım
Senin için,gözyaşı döktüm
Senin için
Bu satırları yazdım
Yarın ver elini,KÜTAHYA
Diyemiyorum,diyemiyeceğim
KÜTAHYA YA varmaya
Ömrüm yeter mi?
Sanmıyorum,EGELİM
Sanmıyorum,sanmıyorum