Sokakta kimsesiz bir çocuk gördüm
Ağustos ayında yazda üşüdüm.
Huzursuz evlerde gül boncuk gördüm
Sobanın içinde közde üşüdüm.
O çocuk günahsız, o boncuk masum
İnsanoğlu gaddar nesline hasım.


Kıraathaneler tembel haneler
Kumar, küfür gırla yenir naneler
Evleri terk için çok bahaneler
Manzaraya baktım gözde üşüdüm.
Ne hallere düşmüş bu asil millet
Sarmış benliğini şifasız illet.


On beş yirmi yıldır almış eğitim
Hala ruhu bomboş ahlaken yetim
Anlamadım gittim nasıl öğretim
Tefekküre daldım özde üşüdüm.
Defo üretiyor maalesef sistem
Ne şikâyet çare ve nede sitem!


Yalan, dolan, hile, hurda her yerde
En sondaki devrim yapmış ve serde
Erkekler kadınsı, kadınlık erde
Cümle kuramadım sözde üşüdüm.
Hukuk, hâkim yamuk kime şikâyet
Kendinden şiddetle müşteki heyet!


Kurulu düzen hep güçlüden yana
Mal, mülk için kastı milyonca cana
Tereddüt etmedi bulaştı kana
Yünden mamul kalın bezde üşüdüm
Yüz yıldır bu sistem vermedi aman
Çoğu insanlığın hali toz duman…


Tek çare tekraren bir karşı devrim
Sıkı çalışmakla mümkündür evrim
Milli bir nesille alınır verim
Milletim! Gayretin azda üşüdüm.
Sokak işlenecek çocukla dolu
Her birinin kırık kanadı kolu…



Salih Yıldız…06.12.2013




.