Öyle özledim ki seni Sevgilim
Sigaram bile derin derin inliyor
Dudaklarımın arasında




Sen gelmiyorsun
Ben bakire bir Aşk’ın
Dul kalmış şiirlerini yazıyorum

Solumsun,soluksuzunum
Nefesinin efsunundan bir yudum ver artık
Allah/Aşk’ına . . .




Ruhumun krokisine düşen Sevgili
Kalbi Evvelim
Beşinci mevsimim
Kitaba el basarım ki
Musa’nın asası gibi
Yardın kalbimi







Seydunanın Şahrut’a kavuşma ihtimali kadar
Seviyorum seni
Bu yüzden içimde hep
Dul kalıyor yokluğun








Estafurullah
Sana şiir yazmak ne haddime Sevgili
Ruhumun özneside sensin
29 harfimin sahibide
Velev ki
Çağıldayan bir ırmak gibi düşün beni
Senin sapağında
Tortu biriktiriyorum yokluğuna



Ayyaşmıyım
Töbe de
Üzüm suyu içince
Sarhoş olurmu insan
Olmaz
Bileklerimden akan kanda
Senin kıyılarına yüzen gemiler geçiyor sanıyorum sadece
Iııh ,ısrar etme kendimdeyim
Çakırkeyfliğim valla Aşk’tan



Oy benim kızılca kıyametim
Sabrım , dişleri dökülmüş
Yaşlı bir kocakarıya döndü artık
Daha fazla çiğneyip yutamıyorum yokluğunu