Ey sevgili ağlayacağın,
Bir dost omuzun oldumu hiç ?
Yada sana gülümsemeyi mi unutturdular,
Çocuksu yüreğini kanırtarak inatla.
Elini tutan ıslak gözlerini silen varmı hiç ,
Ya sırtını dayayacağın sevgi dolu kimsen oldumu?
Ben arkandayım sen yaslan dediler mi çıkarsız,
Yoksa yaşadıklarına set çekip olursun hayat arsızı.
Aldırmadan gaza,usanmadan suya,söze direnerek,
Korkmaksızın dayamak gezide sana sırtımı.
Köklerine sarılarak yanıp kül olasım var,
Aşiyanımsın dalların siper yeşiline eş maviler.
Ak denizimsin hayallerimin okyanus kokuyorsun,
Çakıltaşıyım alınca eline ıslak mavice kokan ben.
Yada bırak buram buram tütsün anadolu,
İnce belinden süzülsün zülüfler salkım sögüt.
Kıtlama özlemlerimi azat et uçsun sana gülüşler,
Sen düşününce hiç bir şeyindim nasıl olsa.
Gülümseme korkarım deniz gözlerin kıskanır,
Yüreğin sevgi dolu bana umman gelir her daim.
Ama ben düşününce katık adına çok şeyimdin,
Hele ayrılığımız ki beni sana tutsak etti.
Sen vefasızlığı yakıştırdın kendine unuttun,
Ben suskunluğa gizlenip mejnunum vuslatında yalnızlığın.