Kendine rücû eden gönlümün yapısını,
Bir merak ki uyanan özüm seni aradı.
Tutup aralayarak kâinat kapısını,
Yerkürenin içinde gözüm seni aradı…

Belki boğulacağım derya, yahut derede,
Son nefeste son sözüm, müjde verin nerede,
Kayayı parçalayıp ufalan her zerrede,
Âfakî bakışlarla gözüm seni aradı…

Bana “yücelttin” deme işte böyledir hâlim!
Derin seher içinde gördüğüm senden çalım,
Her rengi sende sevdim beyazım, mavim alım,
“Gökkuşağı” diyerek gözüm seni aradı…

Gidilecek her yeri dolaştım karış karış,
Yüreğine bir söz ver hadi benimle yarış,
Çıktığım tüm yolların ucunda sana varış,
Seyr-ü seyahatımda gözüm seni aradı…

Tek çerçeve içinde topladım resimleri,
Hep sana yakıştırdım en güzel isimleri,
Teker teker saydım da var olan çisimleri,
Gökyüzünün göğsünde gözüm seni aradı…

Ayser ÖZBAKIR