FUKARA


Gam ile sazını eline aldı....
Derdiyle teline vurdu fukara
Derin bir çukurun dibine daldı
Yine hayalleri kurdu fukara.

Çaldıkça sazını söyledi türkü
Eller giysin dedi urbayı kürkü
Elinin tersiyle itti de mülkü
Sözde sefasını sürdü fukara.

Yıllarca ararken yolun düzünü
Düşünüp dururdu hep öksüzünü.
Diline gelince en son sözünü
Kem deyip dilinde yordu fukara.

Omzuna yüklendi en ağır sepet
Ömründe görmedi ne meyve ne et.
Aç oruç tutmaya etti de niyet
Ertesi gününü gördü fukara.

Başlarken yemeğe hep şükür dedi
Önüne geleni seçmedi yedi.
Bir kez ağlamadı hep gülümsedi
Böylece huzura erdi fukara.

Yastığı süngerden serdi döşeği
Bismillah diyerek geçti eşiği.
Salladı durdukça bala beşiği
Düşlerin zevkini sürdü fukara.

Sıcak oldu dedi, bu yılın yazı
Bulmaz çoğu dedi aldı hep azı.
Odunu, kömürü bulunca bazı
Teneke sobayı kurdu fukara

Zaferi olmadı hiç savaşının
Bildi kıymetini tuzsuz aşının.
Alnına yazılı kader taşının
Önüne geçip de durdu fukara.

Huzura erdi mi hala bilemem
Nerde fakir görsem bilin gülemem
Yazdım ahvalini artık silemem
Yaşam defterini dürdü fukara.

Yaşam defterini dürdü fukara.


ELİF KESKİN(KARABULUT)ŞİİRLERİN ŞAİRİ
21.O1.2002/14:05