hani yüksek rakımlı bir tepeye çıktığında
nefesin kesilecek gibi olursun da,
oksijenden başın döner ya bir süre...
gerçekliği başına beladır manzaranın
öyle güzeldir bakmaya doyamadığın...

güzel olan sevgili değildir,
sevgili olan güzeldir demiş düşünür...
hani aşık olduğunda insan
aklı başından gider, ayakları havadadır
gerçekler ilgilendirmez bir süre...

o yüksek rakımlı tepede hep aşk vardır
o hep yükseklerdedir,
ondandır başımızın dönmesi
nefesimizin kesilmesi,
hayranlığımız,
ağzı açık ayran budalalığımız...
aşktandır...

kim ne derse desin,
aşkın acısından öleceğimi bilsem
o acıdan daha güzelini görmedim
bugün olsa sevgilim,
yine, yeniden seni severim...
Allah’a inanmayanın imanı,
aşka inanmayanın aklı yok...

yükseklere çıkmak herkesin harcı değil
o acıya katlanmak her ciğerin...
aşkından öleceğimi bilsem ve yine de sana değmese
aşkın, Acısını, Şehadetini, Kutsallığını, bildim...
şükrettim...
güzel olan AŞKTIR...
aşık değil...
gider, çirkinleştirir...
gelir, güzelleştirir...

elimde kalan son aşkı sana sunduğumdan beri
her nefesimde içimdesin...
ne vakit uykuya yatsam,
uyandığımda aklımda olan hala sensin...
yasaksa hadi bunu da yasakla...
aşkım,
inatsa bende alası var...

Sibel