Bana Annemi Geri Verin

Bana annemi geri verin
Kışın karda kartopu oynadığımız
Buz üstünde kaydığımızda
Ellerimiz ayazda üşüdüğünde,
Ellerimizi koynunda ısıttığımız,
Annemizi geri verin.

Soğuk gecelerde,babam
Rüzgarlı hava estirdiğinde
Annemin kahırlı günlerinde,
Bizlerle paylaşıp dertleşen
Annemizi geri verin.

Hani ekmeğini taştan çıkaran
Geceleri dikiş diken, kitap okuyan
Kimi zaman halı dokuyan,
Ruh dünyamızı besleyip ısıtan
Annemizi geri verin.

Hani o acıklı gurbet türkülerinde
kahırlanıp tüm içtenliğiyle
Duygusallığını hissettiğimiz
Canımızın içini ısıttığı
Annemizi geri verin.

Hani o aşıkların aşkına,
İhtiyar teyzelerin oğullarına
Destan gibi mektuplar yazan
Herkesin gıpta ettiği ablası
Annemizi geri verin.

Savaşlarda manen huzursuz olan
Er gibi, düşmanla kalemiyle savaşan
Vatan sevgisiyle içimizi ısıtan
Örnek Türk kadını timsali
Annemizi geri verin!

Bana annemi geri verin
Kışın soğuk gecelerde, tüten sobada
Bizi ısıtmasada,soba gibi sıcacık
Sobadan öte güneş gibi annemi,
Yokluğunda ben hep üşüyorum.

Annem, elde var birimsin
Varken çantada kekliğim,
Nasıl olsa ordasın, sağsınya,
Kıymetini varken bilemediğimiz
Bize annemizi geri verin.
(2001)

Zehra Çelik