Delikanlının gözleri durmaksızın saatindedir.
Merakla gelecek treni beklemektedir garda
Çünkü birazdan kavuşacaktır CAN’a
Birlikte çıktıkları yolculuktan tek dönmesi gerekliydi..
Ve bu tren onu ondan almıştı..
Ama bu defa farklıydı sanki
Delikanlı kıza kavuşacaktı bu seferle..

Son dakikaları vuruyordu saat…
Tik tak tik tak..
Bir türlü geçmek bilmeyen o anlar..

Hava alabildiğince soğuk…
Sımsıkı sarılır CAN’ın hırkasına ısıtsın diye
Ve son kez bakar bileğindeki,
Ayrılırken sevdalarına şahit olan hediyesine…

Delikanlının üzerinde o günkü hırka vardır
Bileğindeki saat ise CAN’a olan sevdasının nişanıdır..
İmkansız sevdasıyla ömrünce yaşamaksa,
Bir an bile dinmek bilmeyen hülyasıdır..

Kendini atar banka,
Bir ses yankılanır o anda kulaklarında..
Bekle CAN geliyorum bekle beni o garda!

Ve yine aynı sahne
Gece karınlığı deliyor….
Ortalığı kara bir duman kaplıyor…
Sisler ardındaki yolcu,
İşte o geliyor..
CAN geliyor…

Delikanlı ayağa kalkar..
An kalmıştır kavuşmalarına

___Hadi ver bana elini
___Bak buradayım Can
diye seslenir kız delikanlıya….

Tam uzanmışken ona
Acı bir siren hakim olur havaya…
Tren varmıştır gara….
Tüm yolcusunu bırakmış
Yola çıkıyormuş oysa…

Delikanlı birden irkilir kendine gelir
Ve sessizce söylenir…
Hepsi rüyaymış….hepsi rüyaymış…
Yine gelmedin..
Bitmedi mi yolculuğun CAN!

Zeynep Sönmez