11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1988
Okunma

gecenin bu saatinde sokaklar
sessizliğin koynunda uyurken
hafiften bir rüzgar sesi kulaklarımda
derinden oflar çekerken
pencere aralığından karanlıkları süzerim
ne bir tek yıldız aydınlığı
ne de ayın şavkı düşer caddelere
zifiri karanlığın ortasında gözlerim...
uykularımı sattığım dertler pazarında
eriyip tükenirken sabahlara dek
üşüyen sokaklara kendimi bırakmak
öfkelerimi sıralamak isterim ayaza inat
kimin umurundaki içimin yanmışlığı
dertlerimin kasırgalara dönmüşlüğü...
bazen deli gönül diyor işte, demesine de
bir ben eksilsem şu dünyadan
kıyamet mi kopacak gidişime
yok be gülüm, delilik zırvalamasıdır gelen
seni nasıl bırakırım yalnızlığa mahkum
daha dün gibi kulaklarımda çınlar andım
seni ve ülkemi bensiz bırakmıyacağım
can sevdiğim, ceylan bakışlı yarim...