Altı,yedi yaşlarında okul çağım gelmiş
Önlükler dikilmiş,kalemim,defterim,çantam hepsi hazır
Babaannem rahmetli şimdi,beni çok severdi,
Ben götüreyim seni dedi okula,tuttu benim elimden.

Bastonuyla götürdü beni
Sakarya İlkokulu 1-A sınıfına
Daha dünmüş gibi, hatırlarım şimdi
Oturdu sınıftaki sırama,o da benimle birlikte
O giderken korktum,ağladım,gitme bırakma diye.

Beni teselli etti,okşadı başımı
İlköğretmenime teslim etti beni,
Meftune öğretmenim,yaşlıydı,sevimli
Tecrübeli,bilgili,şefkatliydi.

Uğraştı,didindi,sabretti
Okuma yazmayı bana öğretti
Öyle güzel öğretmiş ki,bana şöyle dedi;

Yazını çok güzel yazıyorsun
İnşaallah,çok güzel şeyler yazacaksın
Kalemi elinden hiç bırakma,emi
Neler yazdığını,ben de okurum belki.

Keşke hayatta olsaydı,
Ben okusaydım ona,yazdıklarımı
Bu benim seksenbirinci,şiirimdir
Ali Uydurucu,1-A Sınıfı
Okul numaram da seksenbir,
Ne tesadüf değil mi? Hayır,tesadüf değil.

Birinci sınıf karnem, GEÇTİ-PEKİYİ,
Ama mezun olmaya,vakit çok
Daha belki yazacak şeyler,çok
Allah ne kadar ömür verirse,
Gönlümüze,kalbimize ilham verirse...