31
Yorum
24
Beğeni
4,8
Puan
1902
Okunma
Vakit,
Güneşin en tepede
Olduğu zaman.
Karanlık bir Dehliz de
Kaybolur
Ümidini yitiren insan.
Dehlizin içindeki
Bir ışık hüzmesidir
Onu hayata bağlayan
Yada
Bağladığını sanan.
Yaklaşmak isterken
Son umudu ışığa
Ne yazık
Işık uzaklaşır ondan
Yavaş, yavaş
An be an.
Ateş böceği misali
Koşarsın peşinden
Elini uzatmaz
Gider daha uzağa
An be an
Heyhat;
Ne uzanır elin
Ne de dizlerinde
Takat vardır
Ulaşamazsın.
Kesilmiştir can suyun
Artık ağaçlar gibi
Ayakta ölmeye
Mahkumsun,
Yoktur artıkseni
Hayata bağlayan.
Güler Elmalı
5.0
96% (25)
1.0
4% (1)