Birisi vardır . Onunla çok iyi hayallerin vardır .


Yağmurun altında birlikte sırılsıklam olmak ,


birlikte yemek yapmak ,

mal mal şapşalca fotoğraflar çekinmek gibi...

Mesaj beklemekten,

her an tetikte durmaktan belli bir süre sonra sıkılmaya başlarsın .

Hep benimle ilgilensin ,

hep benimle konuşsun ,

hiç benden sıkılmasın bana uzun uzun mesajlar atsın romantik biri olsun istersin .

Hep gözün telefondadır .

Onunla buluşacağın günlerin hayalini kurarsın .

O kadar çok iyi planların vardır ki ama bunu ona söylemeyip sürpriz yapmak istersin.

O takmaz seni umursamaz bile .

Ne sürpriz umrundadır , ne de sen .

O senden ayrılmanın yollarını aramaya başlamıştır bile ,

sadece olayı biraz daha süründürür sanki bile bile daha çok acı çekmeni ister gibi...

Sen ona karşı soğuman gerekirken daha çok bağlanırsın istemeden .

Daha çok konuşma isteği gelir .

O da canı sıkıldıkça seni takar ,

sende malca mutlu olur kapılırsın .

Daha sonra kurtulmaya çalıştığını ,

seninle oynadığını öğrenir kendini suçlamaya başlarsın . Bende olmayıpta ,

o kızda olan ne ? Ben mi sevemedim ? Ben az mı değer verdim ? Kendini şarkılara vurursun.

Geceleri uyku gelmeyi bırak ziyaret bile etmez .

Her gecen özlemekle geçer .

Evdekilere belli etmeden gizli gizli ağlarsın .

O seni unutur , sen onu bir türlü aklından çıkartamazsın. Sen yaşadıkca o da seninle birlikte içinde yaşar.

By Aziz Ergün