Ne çektim Ey Felek senin elinden
Hüzün düştü yine hicrân yelinden
Yaktın yüreğimi ta bam telinden
-----Ezdin umudumu yol diye diye.

Yüreğim yaralı gözlerim nemli
Dertler SIRA SIRA, her biri demli
Hayallerim yorgun, rüyam elemli
-----Savurdun neşemi, kül diye diye.

Müptelâ olsam da her gün kedere
Şirksiz boyun eğdim Rabbim kadere
Izdırap damlıyor bastığım yere
-----Ağuymus yediğim, bal diye diye.

Hayat denen SIRMIS, bir giz, muâmmâ
Yaram depreşiyor tutmuyor yama
Girdiğim dehlizden çıkardım ama
-----Çürükmüş tuttuğum, dal diye diye...

Sanırdım âlemde tek dertli benim
Doğarken dokunmuş; hazır kefenim
Gözyaşıyla dolu gönül mahzenim
-----Gözler feryât figan, sel diye diye.

Afâk-ı enfüs-de gam katar katar
Gördüm ki her kalpte bin keder yatar
Visal-i firkatta güneşler batar
-----ibret dile gelmiş; al! diye diye.

Leyâl-i hasretle geçer geceler
Dünyaya konup ta göçtü niceler
Yelkovan telaşta, akrep heceler;
-----Akıbet ölümdür, kul diye diye.



EMiNE ERDEM (hazan gülü)
[Bursa. 22/kasım/2013