Ah şu insanoğlu,ne gariptir
Bazen iyilik yaparsın da,
Bir türlü sen,yaranamazsın
Yaptığın iyilikler,sonradan unutulur,gider
Bir daha insanın aklına,nedense hiç gelmez.

Ah şu insanoğlu,ne tuhaftır
Bazen sıkıntı çekersin de,
İstemeden yardım ederler
Gördüğün iyilik,sonradan unutulmaz olur,
Ölünceye kadar da,senden hep karşılık bekler.

Ne yazık ki işte bu bizim,gerçek yüzümüz
Bu gerçeği,hiçbir zaman inkar edemeyiz,
Fakat nedense biz bu tuzağa
Bir kurbanmış gibi,düşüveriyoruz.

Ah şu insanoğlu,ne komiktir
Bazen hataya düşersin de,
Kolay kolay seni affetmez
Düştüğün hatayı sonradan tamir edemezsin,
Edinceye kadar da,neler yapmadığın kalır.

Ah şu insanoğlu,ne gülünçtür
Bazen işleri düştüğünde,
Tatlı tatlı,diller dökerler
Hele birde senin hep,kulun kölen mi olmazlar,
Sanırsın ki her zaman,böyle iyi bir kimsedir...