Sürgün sevdalar yaşarım,
Yollar beklerken gözlerimdeki yorgunluğu,
Umutlarımdan asılırım koca şehirlere,
Sokaklarında adım adım dökülür peşinden gözyaşlarım
Ayaklarımdan bağlanır kaldırımlara sevdam
Feryadım suskunluğuna
Dağlarımda eşkıyalar gezer
Bulutlarım gövdelerinden çakılır okyanuslara
Bir bir dökülür yaşlar baka kalırken güneşe,
Hüzün dokurum yüreğimde nakış nakış,
Ufkumda yeşerir sahipsiz aşklar.
Ay keser gökyüzünde hayallerimi karanlığın koynunda
Kayıp bir ses gelir derinden,
Uyku tutmaz geceleri,
Sabahı bekler gün dönümünden,
Arşa açılırken gözyaşı dolar avuçalrım.
Yüküm ağır omuzlar taşıyamaz,
Kırık dökük sevda mevsimlerim var dikiş tutmaz,
Satırlara dökülür hece hece,
Kalemimden yazılır fermanın
Bilmezler gözlerindeki sürgünlüğü,
Gidişime kaldır kadehi,
Şerefime iç, yokluğunla yıka şerefsizliğini,
Gayri tamamlanmasın yarım hayallerim,
Toprak olsun varlığın bende,
Yokluğuna alışırım.
Duvarlara çivilerim çığlıklarımı,
İsyan ederim, ayazıma kazırım adını ,
Yoldaşım olur kuşlar,
Konmazlar kaçak yüreğime,
Uzat elini kaldır yerden başımı
Alnından öpeyim gönlündeki huzurun,
Kurşununa kurban giderim karlar altında
Mevsimler dökülür gözlerimden
Göğsümde sancılar çoğalır umutların gölgesinde
Hayatıma çöksün yüreğinde susuzluğum
Toprak kokar bedenim
Yıka gözlerindeki dumanla
Buzulleri erit kalbinin sıcaklığıyla
Alevlensin hasretin, öldürmeden beni
Uzat elini kurtar yüreğimdeki sürğünlüğü...


Adnan KAYA
26.11.2011