Bülbül olup gönül verdim
Bağbandaki güle ben
O goncada bin bir renk var
Hayran oldum hale ben

Arzularım yüreğimde
Çağlarım durgun durgun
Gül aşkı kabımdan taştı
Ağlarım yorgun yorgun

Lokma bandım kana kana
Ben gülün bal tasına
Gönül verdim yana yana
Güllerin en hasına

Pirim ki sevdayı saçtı
Gönlümün tarlasına
Bağım da güler açtı açtı
Bağlarım yorgun yorgun

İksiri içip içip de
Düştüm gül sevdasına
Seven a şık olmaz mı hiç
O Gönül Leyla sına

Gazel kuru dallar kırgın
Kırlar bezenmiş yasa
Gül kurumuş yaprak solmuş
Dağlarım yorgun yorgun

Yüksel der ki bülbül olup
Gülüm açmazsa ötmem
Yansam dahi gül aşkıyla
Viran bacada tütmem

Seven üzgün saran bezgin
Kimseye sitem etmem
Merhem sürdüm yaralara
Sağlarım yorgun yorgun
Çare sordum doktorlara
Ağlarım yorgun yorgun

Osman YÜKSEL