2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
730
Okunma

Kesiyor yokluğun jilet gibi nefesimi
Konuşmazdık sus/ardık biz
Sen mavi bulutlara uzanır tutunurdun
Ben ba/kışlarına d/okunmak isterdim
Ve ıs/sızımda kaldın sende
Gerçekte üstünde kocaman y/amayım ben
K/anıyorken kendi içimde azar azar ölüyorum
Sen şuh kahkahalara boğ/ulurken
İhanetine kalkıyor birer birer elindeki kadeh
Eriyorum mum gibi döşemeye akarak
İçimden korkudan buğular c/ana s/inmiş
Dışarda ağlaşır yağmurlar körkütük
Bır/ak zaman eskimiş olsun elimizde
Ar perdesi yırtık nasılsa vijdanın
5.0
100% (3)