çünkü yorgunum
saatlerin akreplerine fren olmuş gözlerin
duvarda elimin gölgesi yalnız
pencerem şehri İstanbula küskün
sana şiir yazmak için geldim buraya
yine gözlerin yazdım
takvim yaprağının arkasına
sonra yine ... ,3’üne de küfrettim
sigara yazınca bile kağıda
kafam dumanlanıyor
kibritin kıvılcımında cızır cızır yanıyorum
nar-ı aşkınla
izmaritlerin süngerinden yastık mi yapsam?
olur olur niye olmasın
delirmiyorum korkma
ne yazık ki akıllanıyorum
olur olmaz yatağa bırakıyorum kendimi
çünkü yorgunum
ağzımı dayayıp musluğa su bile içemiyorum
denizin kokusu gelmesin dayanamam aldanırım
martı sesleri kalbimde çınlıyor
öyle bişey olsun ki mavi bişey masmavi
damarlarımın mavisi nasıl saklıosa kızıl kanı
öyle saklasın bizi
yine çaya sığındım malum geceyarısı
5 şekerin 5’ide beraber erise
belki de dünya daha güzel olurdu
BU KADAR ŞİİR YETER BENCE
çünkü yorgunum
iyi geceler...