Gidişlerime sancı yüklüyorum,

Gelişimin hengamesini susturuyorum,

Ciğer pare eğliyor,

Seni seviyorum,

Yanından geçiyor,

Hasretini kayalara vuruyorum,

Değiyor acıdıkça;

Ben kuduruyorum,

Sevdamı köprülere asfalt yapıyorum,

Sen geçersin diye…

Söylüyorum, söyleniyorum,

Karanlığın içinde ışık saçıyor.

Kederle seni bekliyorum,

Cefama annelik,

Günahıma babalık,

Ağlayışlarıma kardeşlik,

Yalnızlığıma dostluk ediyorum.

İyim demek isterdim;

Ama sensizliğime bebek gözüyle bakıyorum,

Ağlıyor susturamıyorum,

Gülüyor saramıyorum,

Anılarımızı biberona boşalttım emzirtemiyorum,

İçimin fırtınalarında yıkandıkça ıslanıyor,

Kendimi kurutacak bir güneş bulamıyorum.

Acınacak haldeyim, en çok da buna gülüyorum

Ne demeliyim bilemiyorum,

Sevgini ömür belledim

Yaşam sen oluverdin

Seni nefes alışlarıma ekledim

Oksijenim artık sendin

Seni gönlüme kral eğledim

Saltanatını bakışlarınla genişlettim

Bir Kanuni

Yüreğime bir Fatih’tin

İstanbul’u değil ama

Bende bulunan aşk diyarını fethettin

Yenilen taraf benim biliyorum

Ateşkes yapmak istiyorum

İçimde büyüttüğüm tüm hükümranlığını,

Neron gibi yakıyorum

Savaş bitti geri çekiliyorum

Bugün yıktığın Osmanlıyım ama

Yarının Türkiye’sinde sen olma istiyorum

HATİCE TML