Üç beş arkadaş ile
Hadim’de orta mektep
Bende ki zevke söz yok
Allah’ım bu ne kısmet
Selâm! Somun ekmekten
Kim korkar aptal kurttan?

Boyum bir yirmi dörtse
El gözünde köylüysem
Bazen ağlamsı oldum,
Ama yılmadı gözüm
Sakal tıraşı olan
Sınıf arkadaşımdan,

Zihnimi derse verdim,
Bütün gözlere girdim,
Hele öğretmenlerim
Sevgiyi böler iken
Beni okşar öperdi,
Hele bir çift başka göz
Bakar bakar erirdim,
İlk ağrımdı bilirdim.

Mevla yardım eyledi
Belki açıktı bahtım
Kimler iftihar eder?
O zaman anlamazdım
Resmimle duvara çıktım,
Üçten dokuza kadar
İnmedim o duvardan
Şimdi hazzına vardım.

Kader beni götürdü
Nasrettin’in yurduna
Doyuncaya güldürdü,
Akşehir akça şehir beni öğretmen etti
Beni götüren kader
Baba mesleğindendi.

Dizerek anıları
Mardin’in köylerinde
Şehmus’ları, Sülo’ları, Mehmet’leri
Boncuk boncuk, inci inci
Mevlana yurdundan umut saçtım gönüllere,
Aşk bahçelerinin güllerini sunarak,

Bursa’da Emir Sultan’la düşledim
Kendimi Ulu Camide
Tespih tespih çekerken minicik yürekleri
Osman’la, Orhan Gaziler beldesine gelince.
Davet ediyorum sizleri
Gelin diyorum tümünüze;
Birliğe, kardeşliğe
Sevgi tohumları getirin,

Yıkın kalplerin küskün duvarlarını
Uzaklaşın kibir bulutlarından
Silin kaşlarınızın arasındaki
Dik çizgileri,
Gonca gonca açan güllerime
Verin gönüllerinizin rahmetini,
Karamsar düşünleri
Yok edin bilim ışınlarıyla ülkemizden,
Sevgi dolu, can dolu
Mutluluklar getirin barış dolu
Yaşanacak yıllarımıza.

H.İbrahim SAKARYA