8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1343
Okunma
odanın içine yayılan karanfil kokusu
düşen her damlada biriken hicran
parmak uçlarından başlar sızlatmalara
titrettiğinde anason dudakları
ağlayan karanfil mi kadeh mi
ağlamak niye
taş plaktan gitar teline
eriyen mum kadar matem havası
perdeler
küskün odanın kara duvağı
mevsimler gelip geçmişken
ayaza çalıyor dış dünya
sen şimdi nerede
hangi mevsimde
dökerken mavi tonları
aydınlık yetmiyor odaya
tükenen zaman mı ışık mı
tükenmek niye
kapının gıcırdayan sesi
bozgun vurmuş sessizliği
mavi koyulurken yola
duvarlar çoğalıyor
bir yüzü resim diğerinde dizeler
hangisiydi
kalan resimler mi dizeler mi
yoksa
kör bir gecenin koynunda sabahlayan
yalnızlık mı
b@r@n
( kalem sana yazılmışken
yalnızlığın hikâyesi miydi
yeni yetme şairin kaleminden )