2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
637
Okunma

Gönül bu! İşi ne! Sevecek tabii!
Sevdi de...
And olsun ki şafak vaktine,
Şafak sökmeseydi de sevecekti,
Bir daha gün yüzü görmeseydi de...
Karanlığı aydınlatan sabahın
Ve aydınlığı örten karanlığın her dönümünde
Kendini kaybederken derdin içinde
Dermanı bulacaktı,
Buldu da…
Hüznün deryasında boğulup
Aşkın hülyasında kaybolacaktı,
Suskun yine susacaktı
Sustu da…
Alevsiz bir ateşin içine düşüp
Amansız bir çöl ateşinde
Nara düşüp yanacaktı
Yandı da…
Şu dünya bozkırında
Yaşadığını zannederken
Cennetin bahçesini görüp
Cehennemi dünyada tadacaktı
Tattı da...