6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
947
Okunma
daldan düşmüştü yere
bir serçe yeni yetme
kanatları ufacık bahardı gözlerinde
umut dolu bir ışık
çakmıştı birdenbire
kurt iri dişleriyle
çıkagelmişti işte
avazları duyulmaz uzakta kaldı zaman
kaçıştı soldan sağa aradı bir küçük oyuk
kurt’tan kurtulmuştu ki düştü tilki diline
çırpındı birkaç heves kalmıştı bikaç soluk
son bir umut ile baktı düştüğü yere
ne baba vardı göçmüştü ana artık
umutsuz düşler gördü yem olurken tilkiye
bir beyaz kanat vurdu doğmuştu güneş yine.