Sudaki damlalarda dolaşır rûhum,
Bulutlarda yer arar gözyaşlarım...
Acılarım, artık sığmayınca yüreğime
Sığınacak limanlarda sabahlar...
Islak, soğuk ve karanlık...
Üşütür içten içe...
Geceler boyu...

Gülüşler...
Dudağımın bir köşesinde eğreti,
Gözyaşı, saklanmış kahkahanın ardına.
Umut; şaşırmış yolunu, çâresiz...
Gönlüm, sanmayın kış uykusunda.

Geceye yansımış güneşin ışıkları,
Kalbime yansıyor kapkara...
Ve bilinmez dağlarda
Gezip ağlıyor gönlüm,
Saklanmış kaybolan yıllarda...

Kapanmış pencereler,
Ses yok, umut yok, yol yok...
İçini çekiyor gönlümdeki çocuk,
Yetim saçları
Okşanmak için, düşmüş yollara...

Uçuramadım elimdeki barış güvercinini,
Kırılmış kanatları,
Sığınmış, çâresiz kollarıma.
Gözlerinde mahzun bir bakış,
Ah, titrer durur iki damla...
Koparıp hoyratça yüreğimden
Sakladım ellerimde sevgiyi,
Avcumdan sunuyorum ona...
Ümit merhemini sürerek,
Şefkâtimi sarıyorum kırık kanatlarına...
Gözlerine bakmaya utanıyorum,
Aktı akacak o iki damla...

Tik takları durmuyor saatin,
Umut yok zamanın ötesinde.
Tutup akrebini çevirsem tersine,
Gitsem zamanın gerisine...
Gitsem... Gitsem... Gitsem...
Ve bitsem...
Huzur var mı acaba zamanın gerisinde? ...

Hâlenur Kor