-Hesabımı Rahman’a bırakıp gidiyorum-

Bunu da kaderimin bir cilvesi sayarak
Ahımı asumana bırakıp gidiyorum
Ümit ile kurduğum hayallere kıyarak
Herşeyimi bir yana bırakıp gidiyorum

Yorgun bakışlarıma sitemimi yükleyip
Akibeti bilinmez bir yola sürükleyip
Meçhulün defterine kendimi de ekleyip
Yıllarımı bir an’a bırakıp gidiyorum

Vuslatın takviminden bir hasrete koparak
Muzaffer sevdamızın rotasından saparak
Gözyaşımı mürekkep ahı kalem yaparak
Yazdıklarımı sana bırakıp gidiyorum

Adına Hakk huzurda methiyeler dizdiğim
Kendimden kıskanarak sever iken üzdüğüm
Göğsünü umman bilip şevkatinde gezdiğim
Gözü yaşlı bir Ana bırakıp gidiyorum

İnan hiç kimse çekmez bu hicranı bilerek
Demek ki İlahi’den böyle yazılmış gerek
Dişimi sonkez sıkıp herşeyi boş vererek
Kavuşmayı zamana bırakıp gidiyorum


Faruk Atli