Hüsnü muhabbetinle tanıştım
Dilim lal oldu, halle konuştum
Cana yakın buldum da, yanaştım
Sevilecek en güzelsin cananım

Cansın, candan içeri, canan dedim
Güzeller güzeli, sultanım ,efendim
Nerde güzellik görsem ,sensin dedim
Aşkına Muhtacım, emanımsın cananım

Kulum demeyin en kul, kul olunmuyor
Efendim bu kul, kulumdur demeyince
Sevgilim demeyin en, sevgili olunmuyor
Sevgili, sevgilim demeyince cananım

Senden geleni sana, deri m cananım
İlhamınla cevaplar sundun, mihmanım
Senle yanar, senle söner sevda cihanım
Mukallidim ;Aşkın ararım cananım

Hem arayanım, hem aranan hasta
Aşkın tabibi güzel ller güzeli dosta
Ey dilim ,gönül konuşsun; Sen susta
İlahımın sözlerin en güzeli cananım

Kimse ölüyü sevmez, bunu bilir ehli iman
Sevgili, ölünce, mezara koyarız heman
Demek ki; Sevilen ne tenmiş, nede beden
Yüz gerisi, hay olan; Sensin cananım

Güzel çok, hangisi gönülde salınır
Salınan güzelin kaçı vefalı dolanır
Gün gelir yarsuad; Adı, sanı silinir
‘Küllü men aleyhe fen’ demedin mi cananım








Bismillah-“Kullu men ’aleyhe fân ve yebka, vechu
Rabbike Zül Celâli vel’ikram”

(ERRAHmAN, 26 - 27)

“Yer üzerinde bulunan her canlı yok olacaktır. Ancak azamet ve ikram sahibi Rabbinin zatı baki kalacaktır.”