İşte bakın ellerim
Kelebek gibi ince ve narin.
Yükleyip dünyayı sırtıma
Taşı diyorsunuz.
Yaşımı biliyorsunuz
Tartıda kaç çektiğimi de.
Önce doğuruyorsunuz
Sonra çok sayıyorsunuz...

Ne işim var mısır tarlasında?
Bana mı kaldı pamuk toplamak?
Alın dorse bir kamyon
Doldurayım damperini kumla.
Cebimde olmasa da para
Benzin yerine tükürük saçarım.
Dizlerimin üzerinde uçar
Sürerim arabamı Zigana’ya kadar...

Daha kendimi taşıyamazken
Kardeşimi yükleyip omzuma
Benzetiyorsunuz hamala.
Geçip ocak başına
Yemek pişiriyorum.
Yanınca ellerim
Sarılıp ağlaşıyoruz
Ben ve minik kardeşim...
Oyuncak bir bebeğim olsun.
Saçlarını tarayım.
Annem örsün pembe hırka.
Ninni söyleyip uyutayım,
Dizlerimde avutayım...

Takıp boya sandığını
Salmayın sokağa.
Top oynarken yaşıtlarım
Bakıyorum ellerimde kara kına,
Utanıp sapıyorum başka sokağa.
Bir güvercini alıp koynuma
Gözyaşlarımı yediriyorum avucumda...

Bakın ben daha küçüğüm.
Yakamda saklı göz boncuğum.
Bırakın el sallayım uçurtmalara,
Vapurdaki yolculara.
Selam çakayım asker amcalara.
Onlar da gülümseyip el sallasınlar
Şenlensin bütün dünyam.
Ben daha çocuğum,
Yeter bana bu kadarcık mutluluklar...

Yazan:MEHPARE GÖKÇE