Sevipte umudunu kaybeden insanları.
Özleyip hasret olupta kavuşamayanları.
Sevdası dert olupta yüreği sızlatanları.
Anlarım bende yaşadım kendimden bilirim.

Sevdiği halde resmini yakmak zorunda olanları…
Gönülde hasret olup yaşanan o baharları.
Terk edilen insanın kış gibi yazları…
Neyin nasıl yaşadığını anlarım kendimden bilirim.

Gözlerim kanlıdır çünkü yine ağladım.
Daha tanımadın beni nasıl bir insanım.
Kolumda izler durdukça hep seni anarım.
Sevenin ahı bitmez kendimden bilirim.

Seviyorum demekle insan mutlu edilmez.
Bir iki laf etmekle aşk hissedilmez.
Sen yoksun ya geceler hiç tat vermez.
Sevenin saçına ak düşer kendimden bilirim.

Yoksa suç senin diye mi düşünürsün.
Dıştan kusursuz bir melek gibi görünürsün.
Bana ettiklerin pekişip dağ oldu.
Ağla ağla dert bitmez kendimden bilirim.

Kimsesizlik nedir gel bana sor.
Zalimlik ne dersen gel seni sana anlatayım.
Çorumun en güzel yeri nedir diye sor.
Seninle gezdiğimiz yerler diyeyim.


Sana duyduğum sevgiyi kim kime duymuş söyle.
Seni kaç insan böyle sever etme eyleme.
Gözlerinin değil de kokunu unuttum gibi görürsen yanımdan geçme.
Kara sevda nedir bilenler çoğu şeyden vazgeçmiş halde.

Tattığım her şeye bir şeyler eksik.
Senden sonra hiçbir şeyde tat bulamıyorum.
Arıyorum kendimi umutlarım kaybolmuş hayallerim yitik.
Elleri cebinde boynu bükük adam dertlidir kendimden bilirim.


Yıkılası dünyada nerden de sevdik.
Unutamadık ömrü hayatı zehir ettik.
Gözyaşını yadırgamadık alışırız dedik.
Yalnızken konuşanın hali kötüdür kendimden bilirim.

21.44 Pazar
27.10.2013

Ozan SONAR