Bahane hep bahane 






Kızılcık şerbeti içip
kan kusmalarım
sana dokunamamanın acısını
bir b/aşk/asın(dan) çıkarıyorum
cennetten feragat
çöl yangınlarında sürüklenmek 
uyurken öpememek
adını haykırarak söyleyememek 
tek başına düşlere dalmak
bindiğim dolmuşta
muavinin olmaması 
omzuma iki kez vurulup
şunu ön tarafa uzatırmısınız denmesi
benim dellenmem
bu hırçın hâllerimin 
en büyük sebebi aslında sen


yüzünü gösterme yine de bana
saptığım ıssız sokak aralarından 


kızınca ay’a çatmam
yüzümün aniden düşmesi 
ayağımın çarptığı taşlar
durup dururken ahkâm kesmelerim
yüksek sesle belâ okumam
içimden geçenleri tutup bir kenara fırlatmalarım
fırtınaya kafa tutmam
akşam serininde 
geçer diye oturup beklediğim
gün ortası sarhoşluğum
tuttuğum falların hepsi
yıkılan hâyâller
taptığım putlar
dilimde dolaşan şarkıların tümü 
seni unutmak için 
hepsi birer bahane
canımın yandığında
dilimi ısırmam 
kesişen sular
akan kanda boğulmalarım 
alt tarafı 
sana olan sevgimden
yolunda ölmem vs 
bunların hepsi toptan bahane
el açmıyorum merak etme 
sadaka verme 
beni daha iyi anla diye
sensizlik vurdumu akla
sessize alıyorum saatleri
yazıyor
çiziyor
karalıyor 
yeniyor
yineliyor
altını üstüne getirerek 
eşeliyorum toprağı
senin haberin yok
sil baştan yapıp nefesimi
kendimle savaşıyor 
ölüp ölüp diriliyorum
avuçlarımda...







svg