Rüzgarla yarışa girmiş nazlı yâr
Oturdum kenardan gözledim onu
Yakan şu hasreti, sanki ilk bahar
Öyle ki gönülden özledim onu

Deli ırmak gibi, çağlar akardı
Saçına her türden çiçek takardı
O kara gözleri, nasıl bakardı
Ne dediyse yaptım, nazladım onu

Gündüz hayalimde gece düşümde
Sevdası terk etmez her gün peşimde
Zaman zaman ise, yanıbaşım da
Büyük bir sabırla izledim onu

Ruhuma kök salan bir saçak gibi
Sakladım herkesten bir kaçak gibi
Doyumsuz, nadide bir çiçek gibi
Yıllarca sır gibi, gizledim onu

Ak köpüklü dalgalarla boğuştum
Gönül ile hemen her gün döğüştüm
Yağmur oldum, karla birlik yağıştım
Nazlı yâr eyleyip, sözledim onu

Hüzünü ağlattım, dallar sevindi
Hasreti dindirdim, yollar sevindi
“Seviyorum”dedim, diller sevindi
Gülen resimler de, pozladım onu

Lüzumsuz dokundu, tel inliyordu
Gözüne bakınca o anlıyordu
Atınca gazeli, gök çınlıyordu
Adın türkü yapıp, sazladım onu

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

SEVDA ÜSTÜNE

Güneşi kucaklar, yâr ay’ın şavkı
Sevda pınarları söz ile çağlar
Bakışlar coşturur arzuyu, şevki
Bülbüle yâr olur, bahçeler,bağlar

Gönül kanatlanıp, konarken dala
Sevgi sözcükleri, dokunur bala
Yarınım, umdum, sendedir hâla
Sarar halı gibi, sevdamı dağlar

Buğulu gözlerle, sinemi delip
Benimle ağlayıp, benimle gülüp
Hayata tutunan, sarmaşık olup
Bilirsin beni yâr, bir sözün bağlar

Deme bana yoktur “sende bi vefa”
Sürmedim doyunca sende bir sefa
Gözlerime bir bak hele son defa
Seviyorsa eğer, o gözler ağlar

Vuslatın önünü kesmesin kervan
Elbette dönecek, aşk ile devran
Sevda bayrığında mutludur serven
Yakar bu aşk beni, yüreğim dağlar

Güneş yüzlüm yelde kalmasın selam
Terk etsin gönlünü, acı, dert, elem
Birlikte ağlayıp, birlikte gülem
Tercihe kalırsa, kalp seni yeğler

Seviyorsan candan sol yanın tüter
Gülünde, dalında, bülbüller öter
Lüzumsuz içinde bir sevda yeter
Kırık saz şenlenir, gönlümü eğler

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ


SERVEN: Yelken direği