1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1126
Okunma
kapı arkasında saklanan
ürkek bir çocuğun bakışıydı yüzümde ki
sanki az sonra kopacak kıyameti
hisseder gibi
tırnaklarım dişlerimin arasında
kendi nefes alışımdan bile korkar oldum
sol tarafım yerinden çıkacak sanki
dur dur ne olur
yönünü yitirmiş bir gemiye çevirme beni
aşkın deryasında
bugün lal olsun dillerin
korkuyorum çok korkuyorum
çekme beni kapı ardından
ve söyleme o sözleri
yanağımda hüzünlerin en koyusu
bir fil kadar ağır
bir yağmur damlası kadar küçük
gözyaşlarım süzülüyor
küçülüyorum gitgide
ayaklarım zeminde ki betona batıyor
yerin dibine giriyorum
kımıldayamıyorum
yüreğim göçmen kuşların uğrak yeri değil
vatan bil beni
benim seni bildiğim gibi
emeğini ver alın terini dök
ama vatana ihanet etme
ve vazgeçme
can ver gerekirse ama gitme
azaptar
5.0
100% (4)
Cevap Yaz