3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1021
Okunma
Oturmuştu alçak duvara,
Gönlünde bir yara,
Bir şey görüyor gibi bakıp yere,
Sonra dalıyordu ufuklara...
Solgun yüzünde
Derin bir sevdanın izi,
Bakışlarında ruhunun gizi
Simsiyah gözlerinden damlıyordu.
Yarısı kül olup uzamış sigarasından
Çekip derin bir nefes,
Kulağında çınlayan hep o ses...
Çağıran, çıldırtan o tatlı ses...
Atıp sigarasını hoyratça ezdi.
O dar, loş sokaklarda yine
Saatlerce gezdi...
Güçlü, ulu bir çınardı önceleri,
Oysa şimdi,
Çöken omuzları,
Kırık kalbiyle,
Mahzun haliyle
Sevgiye açtı.
Yürüyüp, yürüyüp
Kendinden kaçtı...
Hâlenur Kor
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz