çok uzaklara atmış beni kader yıllar önce
seni sayıkladım her geçen günlerimde
toprağına yüz sürdüğüm kutsalım bildiğim
nice canlar düştü yüce topraklarının uğruna
kıymetlerin yağma edildi, korlar düşürüldü
kıyamadığın can evlatlarına pusular kuruldu
nice kahpe kurşunlara fidanların heder oldu !..


ben garip direnişin düşler kurarken sana
gurbet ayazları öyle bir saplanır ki yüreğe
kara yılanlara tutsak kalırım hayallerinde
yönüm sana dönükken özümü kabe’de sanırım
ayasofyam, sultanahmetim süleymaniyem
minarelerindeki hilallerine kurban olayım ben!..


muhteşemliklerine ah bir yüz sürebilseydim
yeniden seni yıkasam zemzem ile baştan başa
nurlansan , sütü bozukların elinden kurtulsan
sana uzanan zalimleşen elleri bir bir kırabilsem
amma, boynum bükük,senin gibi yapayalnızım!..


bir gün diyar’ı gurbette terk-i dünya edersem
garip kalmış yalnızlığım tabutla yollanırsa sana
al sancağımızı beyaz saraya dikemediğimden
seni cennete çevirecek zaferlere koşamadığımdan
ne olur beni namert görme, aşkına öldüğüm yar!...

Zafer Direniş
...