Çam Ağacı;
Aklım sende takılı kaldı.
Konuşsaydık senle şöyle,
Anlatırdın değil mi?
Hadi söyle söyle!...
Neden sarıldın arkadaşına?
Neden yaslandın omzuna?
Siyam ikizi misiniz yoksa?

Şimdi sıra,
En can alıcı soruda:
Hani şu piknik ateşi yakıp
Keyif çatanlardan mı,
Gövdeni yaralayıp kaçanlardan mı,
Salıncak kurup canını acıtanlardan mı,
Korunmak için sığındın arkadaşına?

Elime kibrit almayacağıma
Gövdenden kabuk çalmayacağıma
Dalını hiç kırmayacağıma
Söz veriyorum!...
Korkmayın artık yeşil canlarım,
Sizin için ben de varım!

Hem sen çam ağacı;
Ne güzel şeyler anlatıyorsun,
Bütün insanlara.
Dostluk adına,kardeşlik adına.
Kurban olurum seni yaratana!

İnan bana çam ağacı,
Aldım senden dersimi.
Uzatıp gövdene elimi
Söz veriyorum adam gibi.
Bundan sonra:
Kardeşimin yemeğine tuz ekmeyeceğim.
Arkadaşımın saçını çekmeyeceğim.
Defterimi büküp eskitmeyeceğim...

Yazan:MEHPARE GÖKÇE