Dinlediğin bu türkü demlikle çaydanlığın.
Gamzesinin ışığı gül misalden yadigar.
Nazdır geçer akçesi çay denilen hanlığın.
Periler iklimidir vazgeçilmeyen diyar.


Zamanı süsler buğu ipek kilim düğümü.
Her nakış rüveydanın tebessümünden eser.
Görmedi erguvanlar hiç benim güldüğümü.
Sonbahar rüzgârları her dem sinemde eser.


Yazdığım şiirlerin dizeleri acı çay.
İnce belli cerenler hüzünlenir ansızın.
Yıkılır yüreğimde her yudum camdan saray.
Kapısını zorlar aşk o saat imkansızın.


Kelimeler dökülür dudaktan inci mercan.
Gül misal konuşunca lügatler hep kapanır.
O bizi yad bilse de biliriz onu biz can.
Acı çay zaman zaman ayrılığa adanır.


Turnaların düşünü süsleyen türkü berrak.
Bir yağmur sonrasının dinginliği hayalde.
Çayı demlemek için usuldan ocağı yak.
An gelir acı çaydan hiçbir şey kalmaz elde.
Ankara, 13.10.2013 İ.K