Gözleri aşka güzel
Bir cananı meftune
Bakar durur ben diye
Pekte nazlı ürkekçe maşukadır halleri
Soruları az bir çok
Cevap bekler yar diye
Zikrimin önsözünde bal akarken dilleri.

Gönlümün çakrasında
Yeniledim rengimi
Hecelerken dökülür
Gamzesinde şiirim
Verimli toprağımda o bitimsiz kardelen.

Baş gösterse dertlerim
Geçilmez sen nigâhım
Nazarınla sınama mavileşir gözlerim
Olsan da özde ahım
Yüreğimde tozarsın yitip gitsin ferağım.

Boyun büker mi şehrim
Yağmur yağarsa yeşil
Bil ki sensin sebebim
Meneviştir özlerim
Sek içtiğim meylerde olanca duygum sebil
Ferhat Şirin misalim mestane hare sözüm.

Tan içimi göğümde
Yine bir hoş afakım
Saklanırken en derinlere ay dede
Dize gelmeyen Sitareler hepten sarhoş
Gözler sevgili içerken gözlerden
Kırmızısında en koyu şaraptır serkeş tan.

Fısıltılı ay şeklim
Sevdanın bala sesi afakın derininden
İnce terennüm kıvrılırken hilale
Ele avuca sığmaz Ahsen’inde tebessüm.

Haram olsun seversem
Senden özge duru ten
Asu canımı yakan
Biraz kısrak özü sen
Letafet yâre özgü biraz haşin biraz ben
Bilinmez Nagehan’da aşinası o vakit
Hep bir dirlik hep bir sen!

Ne mi demiş şair;
Söyleyen mi yoksa söyleten mi?

Esrik çölde sam yeli eserken
Sevgili sihrinden uçmuşsa dimağ
Kısrak tay
Al yanaklı aşka mahcup ilerlerken
Kalem doludizgin yazarsa soluksuz
Daha ne yazacaktı ki şair bundan başka?