Bir yangın yerinde yürüyorum,
Küller uçuşuyor dört yanda…
Aralarında sönmemiş korlar
İçin için yanıyorlar hâlâ…
Acılar…
Kızıl korlaşmış renkleri küller arasında
Parıldıyorlar…
Uzanıyorum,
Acılara usul usul dokunuşlar…
Parmaklar yanıyor…
Yansa da parmaklar,
Esas yürekte acısı, derinde,
Nasıl da sızlıyorlar?

Gözlerden dökülüp, buharlaşmakla bitmiyor ki,
Bakışlarıma çakıldı,
Bakışlarımda kaldı acılar…

Şarkılar…
Yüreğimdeki taşları oynatıyorlar.
Dört taraftan desteklediğim duygular,
Çökmesin bağrımdaki ördüğüm duvarlar…
Çağlamasın hâtıralar,
Ağlamasın saklanan duygular…
Dünyaya gizlice kapattığım pencerelerde
Sarsılıyor panjurlar.
Sahte gülüşlerin ardında
Saklambaç oynuyorlar…

Oy! Alnımdaki kara yazı,
Oy, yüreğimin kırık sazı,
Avuçlarımda, solan hayatın karanlık köşelerine
Sinmiş sessiz hıçkırıklar…
Susun!
Duyulmasın yüreğimde inleyen keman.
Vurmasın gönlümün kıyılarına dalgalar…

Ne yöne dönsem, yükselen dağlar…
Nereye baksam, girdap…
Damarlarımda kan diye çağlıyor azâp…
Öyle yorgunum artık,
Öyle bitâp…

Al beni,
Ne olur uzat ellerini…
Saçımın her gümüş telinde sen…
Seni nasıl özlüyorum bir bilsen…
Bilsen…

Hâlenur Kor