Matemle yıkanır hüzün fırçası
Tuvalle başbaşa kaldığım vakit
Sökülen mazinin gelir arkası
Göğsümden anları yolduğum vakit.

Kederim kendime terkedip gider
Edebe sığmayan küfürler eder
Zavallı mecalim olur derbeder
Hicranla kapını çaldığım vakit.

Düştükçe sabrımın kışı dalıma
Taş duvar örmeye başlar yoluma
Hazandan kalma gün girer koluma
Ayrılık kararı aldığım vakit.

Ne şenin şakrağın olmaz ibreti
Ne diner hüznümün makus nöbeti
Yediğim sayısız terk müebbeti
Hafifler yanında olduğum vakit.

Her kastın manidar bir hüküm yükler
Tarifsiz acıma nedamet ekler
Kırılan yüreğim ilgini bekler
Ecelden gün alıp yıldığım vakit.

Kapanan bahsimin sayısız sözü
İtiraf edince getirir güzü
Zamanla kirlenen gözyaşı izi
Aklanır rüyaya daldığım vakit.

Yılların biriken sabrı boşuna
Sayısız iş açar dertsiz başıma
Taşısam gönlümü sınır dışına
Bir çıkar yolunu bulduğum vakit.

Yasemen Akyürek İSTANBUL 7 EKİM 2013