Ne güzel bir sevgi şiiri. Masum, duru, samimi, gizemli ve duygu dolu. Sadece gitti. Giderken çok güzel bir şiir bırakmış geride ve bir dolu hatıra. Unutulmaz hiç biri de zamanla azalır etkisi diye düşünüyorum. Birbirine benzemez aslında hiç kimse. Ortak yanları olabilir sadece. Belki de aşk daha çok birbirine benzemeyen insanları seçer kendine. Zor olsun, emek verilsin, hüzün olsun ki aşk havaya daha iyi yayılsın, çatışma olsun ki kavuşma sarhoşluğuna kapılıp sevgi tüketilmesin.

Aşk bir sepet dolusu mutlulukla geliyor ama yağmur damlaları kadar da sınava tabi tutuyor bizleri. Aşka layıkmıyız, sevgi harflerimiz yeterli ve güçlü mü, kadir kıymet biliyor muyuz, emek vermeyi biliyor muyuz, egomuzu susturup sevgilinin sesini duyabiliyor muyuz? Bu sınavlardan taraflardan biri geçse bile diğeri geçemedi mi aşk başını alıp gidiyor, olan da sınavı geçene oluyor. Hayal kırıklığı avuçlarında bakakalıyor üstelik de yüreği halen sevgi dolu haldeyken.

Saygılarımla.