Sen ki senli düşlerin en amansız katili;
Yüreğimde biriken belkide son cerahat;
Sen ki cellat bakışlım feryadımın bam teli;
Neşterin ayak izi çizik çizik ve kat kat;
Yüreğimde biriken belkide son cerahat…

Sen ki masa başında içimde sarhoşluğum;
Dudağımın ucundan kaçan isyan lehçesi…
Sen ki yeri dolmayan o tarifsiz boşluğum;
Günden güne kururken sevdamızın bahçesi;
Dudağımın ucundan kaçak isyan lehçesi…

Sen ki benden uzakta bedenimin yarısı;
Vefasızlık şehrinin başkenti sokak sokak;
Sen ki keder siyahı sen ki hüzün sarısı;
Her adımı intihar her adımı bir tuzak;
Vefasızlık şehrinin başkenti sokak sokak…

Sen ki tövbe ettiğim sözlerimden attığım;
Buldukça kaybettiğim kaybettikçe bulduğum;
Sen ki umut diyerek gözyaşıma kattığım;
Resmine baksam bile hani mutlu olduğum;
Buldukça kaybettiğim kaybettikçe bulduğum…

Sen ki vuslatın kışı sen ki ecel bakışı;
Seccademin başında yolladığım şikayet;
Sen ki artık gözümden pişmanlığın akışı;
Nerde kalan bakiye nerde ödenen diyet;
Seccademin başında yolladığım şikayet…

Sen ki aman bilmeyen amansızın kalemi;
Satır satır yazılan ve okunan her gece;
Sen ki kahrın varisi mutluluğun elemi;
Sildikçe gözlerimde büyüyen hece hece;
Satır satır yazılan ve okunan her gece…

Ali ALTINLI – 30/09/2013
Saat: 23:15