Kolunuzdaki kirli mor, güneşi kaybeden serinlikti
Akrebin tanrıçalarına yelkovanın tanrılarına bağışlanan dualar
Dökülüyordu dudaklardan
Merdiven başı tedirginliklerinde ter vardı
İnce sızıydı sensizliği düşlemek

Uyuyordunuz

Tekerlek izi, sesi kaygıların
İnansı gerçek ,Hipokrat’ın
Dağılma soluk daralmasının öteki ortağı
Ve korkunun eko izleri

Değil miydi?

Yüzünüzde evlerine dağılmış kahrı çekilmez bir akşamı okunurken
Bir kılıcın üstünü sonsuz örtecek kasımpatından habersizdiniz

Kırılıp katlanan konfeti çizgilerine öylece bakıp kaldınız
Bir giz bir büyük pay
Ağır nöbetleri kolaçan eden teslimiyet solgun duruyordu alnınızda

Hepsini orada terk edip
Götürülüyordunuz…

Ne ki
Sararan otların içinden boynunu eğip
Yolunu gözleyen zeytin dalı
Hiç olmak istenmeyen yere bakıyordur

Yüreğinizde ne kadar yer vardır
Son kullanma tarihlerini ötelemelere..
Söylemediniz

Tek bir kum tanesi gibiydiniz
Öteki taneciklerden habersiz
Düşüp kalkıyordunuz.

Dizlerinizde kurumuş çöp dermanları
Bir ülkeden başka bir ülkeye son kez sürülüyordunuz

Göz çukurlarınızda kocaman bir han
Bir karakış
Bileğinize yazılan firari okumalar
Ağlıyordunuz

Gerçeğinizde yitirdiğiniz tali yollar
Köstebektiniz üstünüze yıkılan dağın altında ezilen

Vallaha ki soluyordunuz
Ağır ağır kayboluyordunuz
]