Aşk; bize Tanrının lütfü,keremi,
Onu bir an olsun ihmale gelmez.
Gönüllere şifa derdi,elemi,
Aşkın kanununu ihlale gelmez.

Ne rengi var,ne kokusu,ne izi,
O,uçsuz bucaksız,duygu denizi,
Yaşayanlar bilir,aşktaki gizi,
Kağıtla,kalemle,misale gelmez.

Her şey kıvamında olmazsa şayet,
Ne baş kubbe olur,ne gönül mabet,
Aşktan yoksun kalan cümle ibadet,
Haramda dolanır, helale gelmez.

Bir geçici heves,bir anlık arzu,
Bu meşrepte değil aşıkın tarzı.
Kim bilmez sünneti, vacibi, farzı,
Onlar ki korkudan Celale gelmez.

Gönül ikliminin tavı gelmeden,
Çile çekip,zahmetine ermeden,
Dikenler içinde bir gül dermeden,
Muhabbet umanlar kemale gelmez.

Varlığı ebedi,bir hükmü ezel,
Dikeni gül yapar,çirkini güzel,
Sevmek umumidir,aşk ise özel,
Kahra katlanmayan Celale gelmez.

Aşka düşen,aşk zevkini ar eder,
Gerçek aşık,varlığını Nar eder,
Kül olunca her varlığı yâr eder,
Aşksız olan kişi visâle gelmez.

07/02/2007...Mustafa Yaralı