Zorlamakla olur mu, içinden gelmiyorsa?
Dertli ise bir insan, gıdıklamakla gülmez.
O’nun gıdası O’dur, 0’nu ondan ayırma
İnançsızsa bir gönül, ne yapsanız da dolmaz.

Gönüllere öyle ki, Allah aşkı dolmalı
Canlar; canı verenin, bahçesinde solmalı
Hedefinde gâzilik, ya şehitlik olmalı
Aklı başında olan, pisipisine ölmez.

Maşallah’la birlikte, sen âferin dedir ki
Seni seven çok olsun, hem ye hem de yedir ki
Bazı garip/gurabâ, öyle vakarlıdır ki
Acından ölse bile, elin kapısın çalmaz.

O günleri kim görse, bil ki sevinçten uçar
Kin ve nefret yok olur, gönüller sevgi saçar
Kan, gözyaşı yerine, dağlarda çiçek açar
Eğer barış gelirse, analar saçın yolmaz.

Zıvanadan çıkanlar, ayar tutar mı ayar?
İnsanların pek çoğu, hayır değil şer yayar
Akla, ilme, mantığa… Ve ne de dîne uyar
DEVLET İÇİNDE DEVLET, EV İÇİNDE EV OLMAZ…

23/09/’13
Hanifi KARA