Gamzesinin ışığı gözleri aydınlatır.
Bir gül misal edası suyunun ıtırında.
Dem dem ondan bahseder efsanede her satır.
Kalır güzelliğiyle ehl-i dil hatırında.


İnce belli cerenler içtimaa çıkar hep.
Demliğin tevazuu dudakta bestelenir.
Bizi saran ünsiyet biliriz ondan sebep.
Dostların meclisinde güzellik destelenir


Ateş de munisleşir mevzu sükun olunca.
Karanfil katreleri dudaklara renk olur.
Gözlerin içi güler ince belli dolunca.
Çaya aşina dostlar haza meserret solur.


Süzinâk şarkıları besler üstünde buğu.
Nağme nağme yükselir hayallerdeki Leyla.
Çaya ayrı tat katar zarafet kokan kuğu.
Bu eşsiz an tartılmaz artık güneşle ayla.


İsli bir çaydanlığın yeri olur gönülde,
Sinemizde çarptıkça o nigara muhabbet.
Gamzesinin ışığı renk olur her dem gülde.
İçten tebessümüdür ünsiyet kokan davet.


Naz ki damıtılan sır sevgili dudağından.
Ney tambur ut sesinde nazı işler şarkılar.
Kurtuluş yok biliriz bize aşkın ağından.
Çaya leyla diyeli hep bizi mecnun kılar.
Ankara, 22.09.2013 İ.K