EY DERTLİ GÖNÜL

Toplamışsın zülfünü gitmeye hazır gibi
Bu kadar mı usandın benden ey dertli gönül
En derin boşluğunu içime kazır gibi
Yadına mı düşürdün senden ey dertli gönül

Kimi gün aç gezinip sabrı azık sandık ya
Kimi gün doygun tezip şükre senle bandık ya
Kimi gün candan bezip asıl aşkla yandık ya
Kolunu mu çözdürdün yenden ey dertli gönül

Başımız pınar değil ayağımız göl olmaz
Bağban elinde bir gül neylesen asla solmaz
Kırık yürek testisi özür dilesen dolmaz
Düşmanımı güldürdün dünden ey dertli gönül

Mevladan gelenlerle ödül sayılır çulun
Esamasi okunmaz iman yanında pulun
Hesabı tutulur mu kitapsız gezen kulun
defteri mi dürdürdün hepten ey dertli gönül

Aklımı zorlar çile el-ayağım dolaşır
Beladan kaçsam bile durup durup bulaşır
Mazlum olunca ahın elbet Rabbe ulaşır
Yeterince öksürdün cerden ey dertli gönül

Yansan da Hak aşkıyla sunma yele bağrını
Yazarak duyulur san şiir şiir çağrını
Yoğurdun ruhu saran başa bela ağrını
Sırılsıklam köpürdün terden ey dertli gönül

Ateşler içindeyiz yaşanır mı hiç susuz
Eriyip gidiyoruz sende bende tuz-buzuz
Çoktan anladım artık biz ona uzak guzuz
Ocağımı söndürdün yekten ey dertli gönül

Küsüp gitmek yerine benden hak alaydın sen
Bu kadar mı düşmüştün güçten ey dertli gönül
Heyben doldu ne oldu vara pul kalaydın sen
Söyle çok mu müşküldün zerden ey dertli gönül

HÜZÜN ŞAİRİ: N Y

cer
Ciğer
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü


müşkül Ar. muşkil
Güç, zor, çetin
Güncel Türkçe Sözlük