6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1611
Okunma

bir kaç kırmızı gül,
kurumuş,
konmuş vazoya...
her birinin hikayesi ayrı,
bir tanesi,
çingene kadının sepetinden seçilmiş,
ılık bir ekim gecesi,
sunulmuş ,
sevilen kadına...
diğeri,
menekşelerin içine gizlenip gelmiş,
taşımış beraberinde geleceğe dair umutları...
şık bir kutunun içinde ulaşmış öteki,
yeni yılı kutlamak için,
en güzeli,
doğum günü armağanı olarak ,
bir mum ışığının ardından verilmiş,
diğerleri,
sevgiyle alınmış,
demet olarak,
aşkın sözcüsü olmuş,
kunuşamayan dillerin adına...
şimdi,
o bir kaç tane kırmızı gül,
yaprakları dökülmüş,
kurumuş,
şaşkın,
vazo da,
hala duruyorlar,
ama,
daha fazla dayanmaya güçleri yok,
bir süre sonra da,
toz olup karışacaklar toprağa
marmara ereğlisi 24.06.2007