Bilmeli
Elbette ki duymalı yâr
Beden
Esirgediği bir selamı
Sen vermelisin ey yâr

Sana
Sevgimi var gücümle
Haykırıyorum
Bir el ver ne demeli
Ayaklarına mı gitmeli
Sana başka ne söylemeli

Her ne kadar
Alalamış olsan da
Senin için ne hissettiğimi
Bildiğini biliyorum,
Elbette hissediyorum
Öyle diliyorum

Bakışlarım bedbin
Sana hasret göremiyor
Bu halde kalbine
Giremiyor
Sana erişemiyorum

Seninde
Düşündüğünü
Kesinlikle hissediyorum
Dili asudeden
Süzülenleri görüyorum

Söyle ey yar
Ses ver korkak mıyım
Ben yoksa
Yoktur ki cihanda
Cenk edemeyeceğim
Bulunuyor şuanda

Akan
Bir zamanda
Sende ki bilmediğim
Aldığın acımasız kararda
Elbet çaresizim
Böyle bir zamanın
Her alanında

Cihana
İlan ediyorum
Bir ses veriyorum hakikatte
Arzuhalimle seni seviyorum

Karanlıklar perisi
Olduğun güzel meşakkatini
Nağmelerindeki
Zikrettiğin seni
Sende mevcut her zerreyi
Seviyorum
Ne çare örmesem
Bilmesem de i

Sanma ne olur
Aşikâr olana bakıp ta
Bir önyargıyla yanılma
Demiştin sen bana
Bir hatırla
Dinlemez gönül fermanı

Aşktır bu
Yaşanan güzellik
Hiçbir hududa
Bağlı kalmaz sınır tanımaz
Bedenlerde hapsolmaz
O sadece
Nefisle yaşanmayan
Ne ulvi bir haz