Çok güzel bir şiirdi kardeşim.Zengin; çok mala sahip olana denmez, zengin kalbi olana denir. Kalp zenginliğinden mahrum olan kimse, ne kadar geniş servete sahip olursa olsun yine fakirdir. Tamamı ve hırsı sebebiyle de halk nazarında hakirdir. Kalbi zengin olan kimse de ne kadar fakir olsa herkesin nazarında muhteremdir. işte gerçek dostta böyledir.senin kara gününde kapıyı ilk çalandır.boş ver öyleleriyle dos olmaya değmez.bir tekme vur gitsin.nasılsa bir gün sana dert yanmağa gelecek.o zaman sende açma ona yüreğini oda defolsun gitsin.


Hasretim

hasretim ben, sana hasret...
adını yüreğimin en derin kuytusunda bıraktım..
sen ağlama diyordun giderken.oysa ne zormuş son bakışındaki hasretliğim..
sen her an aklımdaydın..
arkandan döktüğüm kanlı gözyaşlarımı yol yaptım senin için..
ne duruyorsun?
dön gel hasretim.
çık gel şu kapıdan yeniden..
ben kör uçurumlardan düşmeden....

alıntı....yazanı bilinmiyor.

Ayrılıklar nasıl da vurur yüreğe deli deli...Yağsa da yağmurlar sağanak sağanak hüzünlü şiirlerin bir tınısı var beni çeken .Çok güzeldi hocam yürek sesiniz solmasın saygılarımla..

İnsan bir kez sevmeye görsün.
Hele ayrılık da varsa söyletir yazdırır şaire.
Beğeniyle okudum şair arkadaşım.
Saygılar alkışlar İzmir'den.