… kokun hâlâ tenimde…

Bu gün Pazar
otobüsteyim
karşı koltuktaki küçük çocuğun
bitmeyen ses ve arzusuna aldırmıyorum
ardımda çuval çuval özlemlerim
seni uzun düşünüyorum
bir tebessüme dalıyor gözlerim
uzakta kalan kokunu sıkıyorum üzerime
baştan aşağı “sen” kokuyorum
başım dönüyor mutluluktan
kesik kesik “sen” öksürüyorum
zaman aralıklarına çarpıyor sevdam
lâcivert bir hasrete dönüşüyorum
gözlerimde tembel bir uyku
yorgun düşüyorum düşlerime
içime çekiyorum Seni
kalbin kalbimde atıyor
marş marş adımlarla uyku ilerliyor göz kapaklarımda
…
turnikeli bir limana düşüyor yolum
jetonum parmak aralarımda dokuz köşe oluyor
sen karşıda gülümsüyorsun
ben jeton sıkışmasında çileden çıkıyorum
yanına geçemiyorum diye, görevli pis sırıtışlarda
gidiyorsun,süzülüyorsun âdeta âzeri halk danslarındaki kızlar gibi
boynum düşüyor sağ omzuma çaresizliğin açmazında
yazılı sözler dökülmüyor ,dökülemiyor dudaklarımdan
en gün yüzü görmemiş küfürler geçiyor zihnimin deltasından
kızgınlığın kırbacı şaklıyor yüzümde
ârenada sırtına keskin mızraklar saplanan
boğanın acı solukları burnumda…
ömrünün son otuz yılında günde iki paket sigara içen
adamın nefes darlığını yaşıyorum
içimin odalarında dinamitler patlıyor art arda
ama sen süzülerek akıyorken çıkış kapısına doğru
baştan aşağı tebessüm kesiliyorsun
içim acıyor
…
-Abi…abi…
diyen bir sese sol omzumun sarsılışı ekleniyor
- Kusura bakma, bir şeye ihtiyacınız var mı..?
…muavin…
…
Oh…çok şükür rüyaymış yaşananlar
ter içinde kalmışım
kimin umurunda
kokun hâlâ tenimde
terlerime karışsa da…

…..bafra-ankara otobüsü…19.08.2013